Pomysł wybudowania Hotelu "Ritz" w Białymstoku zrodził się wśród przedstawicieli finansjery rosyjskiej i francuskiej.
Hotel został zbudowany w latach 1912 - 1913 przy pomocy Petersbursko - Tulskiego Banku Ziemskiego i uroczyście otwarty w dniu 1 lipca 1913 roku. Budynek znajdował się w samym centrum miasta, dziś - to miejsce pomiędzy Pałacem Branickich, a Pałacykiem Gościnnym przy ul. Kilińskiego.
Budynek składał się z trzech kondygnacji. W części podziemnej znajdowały się: sala bilardowa, piwiarnia, przechowalnia bagaży, sejfy oraz kotłownia.
Na parterze zlokalizowano giełdę, kawiarnię, centralę telefoniczną i kino "Gryf", bank i zakład fryzjerski.
Restauracja z tarasem i balkonami oraz hotelowa czytelnia zlokalizowane były na piętrze. Wieczorem w restauracji grała orkiestra smyczkowa. W koktajlbarze królowały fordanserki.
Hotel "Ritz" dysponował 50 pokojami wyposażonymi w bieżącą ciepłą i zimną wodę, telefony oraz centralne ogrzewanie. Na ścianach wisiały reprodukcje znanych malarzy, oświetlenie zapewniały ciężkie, mosiężne lampy. Zlokalizowane na pierwszym i drugim piętrze 3 pokojowe apartamenty posiadały balkony oraz własne łazienki. Hotel, jako jedyny w mieście, dysponował drewnianą windą osobową i towarową.
Wnętrza białostockiego "Ritza" wielokrotnie wykorzystywano jako miejsce organizacji różnego rodzaju wystaw. Najsłynniejszym wydarzeniem był pobyt w hotelu marszałka Józefa Piłsudskiego w 1919 roku. Gościli tam również min. Pola Negri, Hanka Ordonówna, Marszałek Edward Śmigły-Rydz, książę Feliks Jasupow (późniejszy zabójca Rasputina) oraz ostatni premier II RP - Felicjan Sławoj Składkowski.
Przez 30 lat działalności białostocki Hotel "Ritz" był jednym z najpiękniejszych i najelegantszych obiektów w przedwojennej Polsce. Niestety - w 1944 roku Niemcy wycofując się z miasta podpalili hotel, którego nigdy już nie odbudowano, a jego fundamenty wysadzono w powietrze kilka lat po zakończeniu wojny.
Adam Czesław Dobroński, Jolanta Szczygieł - Rogowska "Białystok lata 20-te, lata 30-te"